Przy rzece Mekong toczy się życie.
Na rzece również.
My spędziliśmy na Mekongu 5 godzin.
Pokonując trasę z Kambodży do Wietnamu.
Myślałam, że będzie nudno.
Ale nie nudziłam się wcale.
Tyle się działo!
Ludzie pracują,
Łowią,
Piorą,
Kąpią się,
I zwierzęta się kąpią...
Dzieci się bawią,
I zachód słońca piękny.
A domy jakie urokliwe...
Na koniec czułam niedosyt...
Ot co :)































Emmo, przecie że GDZIE INDZIEJ nie może być nudno:)
OdpowiedzUsuńŁadne słońce złapałaś:) Wszystko, wygląda egzotycznie, a jednocześnie swojsko:)
no przecie że! zawsze ciekawiej poza naszym ogródkiem, przynajmniej na pierwszy rzut oka ;)
Usuńuściski!
Fantastycznie!
OdpowiedzUsuńZaglądam tu do Ciebie na stałe, choć rzadko zostawiam ślad (czasem czasu brak)
Bardzo mi się podoba sposób, w jaki pokazujesz Chiny.
Ściskam i pozdrawiam ***
cieszę się, że jednak czasem się odezwiesz :)
Usuńa takie słowa zachęcają do pisania! dzięki!
pozdrawiam
Piękne zdjęcia...niesamowity Mekong!
OdpowiedzUsuńa można by było pomysleć, ot taka sobie rzeka, a tu proszę, dostarczyła nam tyle rozrywek...
Usuńniesawioty Mekong! :))
Dla nas, korzystających ze wszelkich zdobyczy cywilizacji, takie życie wydaje się trudne, wręcz niemożliwe. A Oni tacy radośni.
OdpowiedzUsuńzdaje się pisałam już o tym przy okazji posta o dzieciach z Kambodży, Ci ludzie tam są na prawdę o wiele bardziej radośni niż my - zabiegani, zapracowani, w pogoni za pieniądzem... niestety...
Usuńhyyy *___* jakże zazdroszczę TAKICH podróży *___*
OdpowiedzUsuńi te zdjęcia <3
niezwykłe wspomnienia
To właśnie szalenie lubię w Azji (choć nigdy nie byłam...)radość z prostych rzeczy... z podróży K. najbardziej utkwiła mi w pamięci wioska na wodzie... te zdjęcia tak mi się z tym skojarzyły (choć to inna sytuacja). Tak się cieszę, że o tym piszesz:) Mam nadzieję, że jeszcze długo tam pobędziecie;)
OdpowiedzUsuńbyle nie za długo ;) tęsknię za cywilizacją hehe
Usuńa wioska na wodzie też była i będzie w poście na pewno!
o to czekam, mnie to naprawdę i zaskoczyło (bo wżyciu bym nie pomyślała, że gdzieś tam tak żyją ludzie) i wzruszyło (że my wiecznie niezadowoleni)
OdpowiedzUsuńjak mój Egipt dawno, dawno temu, zanim takie tłumy turystów go opanowały
OdpowiedzUsuń